Na grobu (Krajnska čbelica)
← Na poſipu Hudiga Grada. | Na grobu. Zbirka Krajnska zhbeliza, 1 M. K. |
Vodniku per ˛Savizi 1829. → |
|
Drugim ſmeja ſe veſelje,
Roshe ljube vnemajo;
U bridkoſti ſladke shelje
Mojga ſerza vmirajo.
Shaloſtno mi ſonze ſveti,
Temna luna gori gré,
Meni léta v’ pervim zveti
Venze ſpletajo — ſolsné.
Ta gomila mi sakriva,
Kar me tukej veſeli,
V’ zherni semlji she pozhiva
Mojmu ſerzu draga kri.
Kako dolgo bom ſhe zhakal,
De per tebi mir dobim!
Kako dolg’ ſolse pretakal,
De ſ’ teboj ſe veſelim!
M. K.