Nocturno
Nocturno Arkadij Videmšek |
|
Kadar mrak objame zemljo,
kadar vse počiva,
kadar bajke si šepeče
polje log in njiva,
kadar na poljani svetke
nagnejo glavice
in jim biserne rosice
okrasijo lice,
kadar luna polzaspana
za oblaki sanja,
jaz pa sam slonim ob oknu
žalosten, brez spanja:
Takrat bi preklal tančico,
ki zemljo odeva
in obsut od žarkov zlatih
k tebi stopil deva. –