Stran je bila lektorirana
Svoje nadolshnu truplu
Perwyt’ navsmilenu.
De b’nashe truplu dolſhnu
Na blu pogublenu.
6. Na kviſhu respet je visel,
De b’ mogl te’ objet’:
Lubeſne polna misl!
Kaj ozhe vezh pozhet’?
Prosil svoj’ga Ozheta:
De b’ te’ vſel v’ gnado spet,
De, k’ poidesh s’ tega svejta,
B’ na bil vezhnu preklet.
7. Je puſtil si odpreti
Svoje serze svetu:
Te ozhe notervſeti.
Kader t’i bo hudu;
K’jer svejt, mesu, al satan
Tebe pregajnajo,
De od teh nabosh fratan,
De nepremagajo.
8. Predn od nas je ſhellel,
Jiti s’ tega svejta,
K’t’mu vezhnemu vesellu:
Sa en spomin nam da
T’ga grenkega terplenja
Svoje svetu Tellu:
